Speech bestuurslunch, Hoogheemraadschap van Delfland, december 2023

Beste bestuursleden,

We zitten weer midden in de donkere dagen op weg naar het Kerstfeest en op weg naar het Nieuwe Jaar. Voor mij is dit ook een moment van bezinning, van dankbaarheid en ook van hoop.

Die hoop is belangrijk zeker nu de tijden guur zijn. Elke avond worden we immers geconfronteerd met de afschuwelijke beelden uit de Oekraïne, Gaza en op 7 oktober jl Israël. En dan zijn er nog zoveel conflicten waar de camera’s niet aanwezig zijn. We zien ook elke week wel weer ergens natuurrampen waar mensen hun hele hebben en houwen verliezen. Je beseft dan weer goed hoe nietig de mens is als de natuurkrachten zich op volle sterkte ontketenen.

Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes die laten zien wat mogelijk is als de wil er is om te veranderen. COP28 heeft geleid tot een akkoord om de duurzame elektriciteitsvoorziening te verdrievoudigen tot 11 TeraWatt en het gemiddelde jaarlijkse tempo van energie efficiëntieverbeteringen te verdubbelen tot 4%. Deze beloften moeten nu natuurlijk wel worden waargemaakt. Hoop geeft in ieder geval dat de geïnstalleerde zonne-energie capaciteit is sinds 2015 vervijfvoudigd, het percentage van de CO2-emissies dat gereguleerd wordt met emissiebeprijzing is verdubbeld. Dat is niet voldoende om de doelstelling van het Parijsakkoord te halen maar voorkomt al wel de extreme temperatuurstijging die eerder werd voorspeld bij ongewijzigd beleid. Dat is zonder meer winst.

Ook nationaal kun je altijd redenen vinden om te somberen. Maar dat ga ik even niet doen. De kiezer heeft gesproken. Ik hoop wel dat mensenrechten en onze democratische rechtstaat als een kostbaar goed blijven worden gezien. Het is immers het fundament van onze samenleving waar velen jaloers op zijn.

Ook bij Delfland heeft de kiezer gesproken. We hebben ons allemaal hard ingespannen om de kiezer zo goed mogelijk te informeren met zelfs een heus verkiezingsdebat. We hebben BBB en BVNL mogen verwelkomen en afscheid moeten nemen van Bedrijfsgebouwd, 50+ en helaas een paar maanden geleden namen we afscheid van onze dierbare voormalige nestor Sjoerd Fekkes.

Ik ben gelukkig dat Delfland opnieuw een enthousiast algemeen en dagelijks bestuur heeft met stevige ambities. Een bestuur dat verbinding met elkaar zoekt om gezamenlijk te doen wat de kiezer van ons verwacht: oplossingen voor de vele uitdagingen die voor ons liggen. Met stip zijn dat waterkwaliteit en klimaatadaptatie. Deze onderwerpen leven ook steeds meer bij onze inwoners.  De PFAS-verontreinigingen hebben de publieke aandacht voor waterkwaliteit veel hoger op de agenda gezet. De film “Dark Waters” is geen ver van mijn bed show meer. Hetzelfde geldt voor de wateroverlast. Ik word zelf veel vaker aangesproken door verontruste inwoners over natte kelders en zeespiegelstijging. Het waterbewustzijn is dus groeiende. Dat is echt goed nieuws.

Het geeft grote voldoening dat onze organisatie op al deze terreinen keihard werkt. Toch even een bloemlezing. We hebben een Kustvisie opgesteld met het oog op zeespiegelstijging, we hebben een nieuwe wateroverlast strategie die rekening houdt met de meest extreme KNMI scenario’s, we hebben onze aanpak verbetering van waterkwaliteit geïntensiveerd, we borgen waterbelangen in ruimtelijke puzzels, gebiedsprocessen en waterplannen, we hebben eindelijk overeenstemming bereikt met de gemeente Vlaardingen over nieuwbouw van onze waterzuivering, we zijn klaar voor de inwerkingtreding van de omgevingswet, het projecten-bureau is weer een trede hoger op de veiligheidscultuurladder en we halen onze Baseline Informatiebeveiliging Overheid (BI) doelstelling. En ook het dagelijkse werk gaat gewoon door: peilbeheer, het zuiveren, al het onderhoud, het beantwoorden van vragen door ons Klantcontactcentrum, de werving en onboarding van nieuwe medewerkers. Misschien niet altijd even zichtbaar maar toch essentieel.

Ik hoop dat u net zo trots bent als ik op deze uitvoeringskracht en toekomstfocus. Om boegbeeld te zijn van zo’n organisatie is en blijft een groot voorrecht.

Ik begon deze toespraak met het uitspreken van hoop en eindig daarom met het begin en het einde van het gedicht “The hill we climb” dat Amanda Gorman uitsprak bij de inauguratie van President Joe Biden.

When day comes we ask ourselves, where can we find light  
in this never-ending shade? 
The loss we carry. A sea we must wade.

When day comes we step out of the shade aflame and unafraid 
The new dawn blooms as we free it 
For there is always light if only we are brave enough to see it. 
If only we are brave enough to be it.

Ik wil u danken voor al uw inzet en de samenwerking en wens u allen een mooi Kerstfeest en een gezond en gelukkig Nieuwjaar.